Tara تارا

سدان تارا محصولی بود که از دل پروژه شکست‌خورده ایکاپ (IKAP/جوینت ونچر IKCO و PSA) با دردسر بسیار زیاد بیرون آمد. این خودرو حاصل خروج خودروسازان فرانسوی از قرارداد مشترک با ایران خودرو در دوران پس از تحریم بود. اما ایکو موفق شد پلتفرم پژو ۳۰۱ را که قرار بود از سوی این شرکت در کشور مونتاژ شود، در اختیار بگیرد و با اعمال برخی تغییرات، پلتفرمی تحت عنوان پلتفرم ملی IKP1 را خلق کند. بر اساس این پلتفرم خودرویی جدید با نام تارا به سبد محصولات ایران خودرو افزوده شد. جدیدترین تیپ این خودرو با نام تارا V4 LX در سال ۱۴۰۲ به بازار آمد.طراحی پلتفرم جدید برای هر خودروساز کاری از نظر مهندسی بسیار دشوار و از دیدگاه تولید بسیار هزینه‌بر است. دستیابی ایکو به پلتفرم پژو ۳۰۱ در نوع خود یک خوش‌شانسی به حساب می‌آید. اما طراحی موتور جدید نیز برای هر خودروساز کاری دشوار و هزینه‌بردار است. در نتیجه ایکو به‌جای استفاده از یک پیشرانه مدرن‌تر، به سراغ همان پیشرانه ۱.۶ لیتری تنفس طبیعی ۱۶ سوپاپ TU5 پژو رفت که با استفاده در خودروهایی چون پژو ۲۰۶، پژو پارس، دانگ فنگ H30 کراس و حالا تارا، به‌راستی یک عتیقه در صنعت خودروسازی جهان، و حتی ایران به حساب می‌آید.

با وجود قدمت بسیار زیاد این پیشرانه معمولی و نسبتا کم‌مصرف، مزیت استفاده از آن به معنای فراوانی قطعات فنی و سهولت تعمیرات برای مصرف‌کننده است. از این رو مالک خودرو حداقل از نظر ویژگی‌های فنی، دوام و فراوانی اجزای این پیشرانه، تا حدودی آسوده‌خاطر است.

گیربکس به‌کاررفته در تارا دو نمونه دستی ۵ و ۶ سرعته و یک نمونه اتوماتیک ۶ سرعته است که در کنار یکدیگر، تارا را به یک خودرو با ۴ تیپ تولیدی مختلف شامل V1 و V2 و V3 و V4 دسته‌بندی می‌کند. تمایز در نمونه دستی و اتوماتیک تارا در تیپ‌های مختلف در اختلاف وزن ۱۰۰ کیلوگرمی نسخه اتوماتیک (حدود ۱۰۰ کیلوگرم سنگین‌تر از نمونه دستی) و ضعف ۰.۵ ثانیه‌ای در شتاب‌گیری اولیه تیپ اتوماتیک است که با وجود اختلاف وزن، کاملا طبیعی است.

از این رو ماشین تارا از دیدگاه حس و حال سواری در بهترین حالت چیزی شبیه به پژو ۲۰۶ سدان تیپ ۵ و ۶ است و مالک به ناچار باید با رانندگی کسل‌کننده آن کنار بیاید.از نظر طراحی نمای خارجی، تارا خودرویی قابل قبول محسوب می‌شود که برای بازار پوسیده و قدیمی صنعت خودرو کشور، یک تنوع به حساب می‌آید، اما به هیچ عنوان در رده خودروهای هم‌سن و سال خود در بازار جهان نمی‌گنجد.

گرافیک چراغ‌های جلو و جلوپنجره بسیار ساده و معمولی است، اما همخوانی مناسبی با یکدیگر دارند. نمای عقب خودرو با چراغ‌ها و سیستم روشنایی پیوسته در اولین نگاه توجه بسیار زیادی به خود جلب می‌کند. نوع نورپردازی پیوسته و طراحی خرپایی شکل سیستم روشنایی عقب تارا با وجود نوین بودن به مذاق بسیاری از مخاطبان خوش نیامد. در نتیجه یکی از تغییراتی که در تارا V4 شاهد آن هستیم، تغییر گرافیک و سبک روشنایی چراغ‌های عقب است.

ریم‌ها در نسخه پایه ۱۵ اینچ فولادی با قالپاق پلاستیکی است، اما در نمونه فول دستی (تارا V1P) و اتوماتیک (تارا V4)، با ۱۶ اینچ آلومینیومی جایگزین شده است. این موضوع در نمای جانبی ساده تارا بر شدت قدیمی بودن و عدم نوآوری زبان طراحی خودرو می‌افزاید. تغییر ابعاد ریم و تایرها در میان محصولات داخلی یکی از اولین اقداماتی است که مالکان معمولا برای بهبود ظاهر خودرو خود انجام می‌دهند.

تفاوت بخش انتهایی خودرو تنها دربرگیرنده گرافیک جدیدی برای چراغ عقب در میان تیپ فول و تیپ پایه است. در غیر این صورت، نمای خارجی میان تیپ‌های مختلف تارا هیچ تفاوت مشهود و بارزی با یکدیگر ندارند.

به ساده‌ترین بیان ممکن، طراحی نمای خارجی تارا بسیار شبیه به کیا سراتو نسل دوم (سراتو TD یا همان نسخه مونتاژی سایپا) است. یعنی در بهترین حالت می‌توان المان‌ها و زبان طراحی شکل‌دهنده تارا را به سال‌های پیش از ۲۰۱۰ نسبت داد.تریم داخلی خودرو یک‌دست مشکی رنگ است که با تریم تزئیناتی پلاستیکی نقره‌ای مات بر میانه داشبرد، کنسول میانی و رودری‌ها تمایز پیدا می‌کند. این دقیقا همان سبک تزئیناتی است که بیش از یک دهه پیش در خودروهایی چون تندر۹۰ و ساندرو شاهد بودیم. کیفیت متریال پلاستیکی به‌کاررفته در داخل کابین به هیچ وجه خوب نیست و از آن بدتر، کیفیت تولید و مونتاژ این قطعات را که با ناهماهنگی خطوط متصل‌کننده همراه می‌شود، بر ترکیب طراحی نمای داخلی بسیار قدیمی خودرو بیفزایید تا بیشتر توی ذوقتان بخورد.

اگرچه پلتفرم پایه تارا (PSA PF1) در مقایسه با تکنولوژی صنعت خودرو کشور نسبتا جدید به حساب می‌آید، اما نشانگرهای آنالوگ، طراحی بسیار معمولی میانه داشبرد با سیستم مولتی مدیا لمسی ۷ اینچی کوچک و خالی از هرگونه هیجان، ساختار ذهنی و ماهیت وجودی صنعت خودروسازی ایران را تداعی می‌کند.ایران خودرو با تکیه بر پلتفرم PF1 شرکت PSA، بر ایمنی و امکانات رفاهی تارا تبلیغ و تاکید بسیار زیادی می‌کند. افزوده شدن ویژگی‌هایی چون سنسور نور و سنسور باران، سیستم نظارت بر فشار باد تایرها، کنترل پایداری، کنترل کشش و کمک حرکت در سربالایی شاید نوین جلوه کند، اما چندین سال است که از استانداردهای اجباری صنعت خودرو به حساب می‌آید و خودروهای فاقد این ویژگی‌ها در بیشتر بازارهای جهان اجازه تولید و فروش ندارند.

به جز موارد بالا، امکانات تیپ معمولی تارا V1 و V2 به آینه‌های جانبی برقی راهنما‌دار هم‌رنگ بدنه، تنظیم ارتفاع سیستم روشنایی جلو، سیستم روشنایی ترک خودرو، روشنایی در روز، فرمان مهجز به کلیدهای کنترلی و کروز کنترل محدود می‌شود، اما نسخه فول تارا V4 خوشبختانه با امکانات رفاهی بیشتری همراه شده است.

در نسخه فول دستی (با کد شناسایی شرکتی تارا V1P) و اتوماتیک (با کد شناسایی شرکتی تارا V4 LX)، شاهد بهبودهایی چون تغییر در محل قرارگیری کلید شیشه بالابرهای جلو از روی داشبرد به رودری‌ها، رودری‌ها با طراحی جدید، سانروف، چراغ خوش‌آمدگویی زیر درهای جلو، آینه وسط فوتوکرومیک، روکش چرم و پارچه صندلی‌ها و رودری‌ها، روکش چرمی سردنده و فرمان، گرم‌کن صندلی‌های جلو، تنظیم برقی ۶ جهت صندلی راننده و ۴ جهت صندلی شاگرد، قابلیت باز شدن صندوق عقب با اشاره پا، آنتن کوسه‌ای با طراحی جدید به‌جای آنتن استاندارد، زیرآرنجی تاشو ردیف عقب با دو جالیوانی، جاعینکی روی سقف، ورود و استارت بدون کلید، دوربین دید عقب دینامیک (نشانگر تغییر در زاویه فرمان) و بهبود سیستم صوتی با افزوده شدن ۲ بلندگو توئیتر در محل اتصال آینه‌ها به درها است.

این گروه از ویژگی‌ها شاید در خودرویی چون تارا آپشن رفاهی و بهبود امکانات به حساب آید، اما در خودروهای مدرن اقتصادی امروزی بسیاری از آن‌ها به‌صورت ویژگی استاندارد عرضه می‌شوند. این مهم باعث می‌شود که میل مشتری به خرید نسخه فول تارا V4 LX از نمونه پایه به مراتب بیشتر باشد. در نتیجه جای تعجب نخواهد داشت اگر ایران خودرو در گذر زمان حداقل تولید نسخه پایه دستی تارا V1 و V2 را متوقف کند.تارا V4 LX جدیدترین و فول‌آپشن‌ترین نسخه این خودرو و در اصل مدل ارتقایافته تارا V2 است که از پاییز سال ۱۴۰۲ در دسترس مشتریان قرار گرفته است.

تارا V4 LX به جز تغییر گرافیک چراغ‌های عقب و اضافه شدن آنتن کوسه‌ای از نظر ظاهری تفاوتی با دیگر تیپ‌ها ندارد. این گرافیک جدید چراغ‌ها را پیشتر در تارا V1P دیده بودیم. در داخل کابین تیپ V4 تارا کلیدهای بالابر شیشه از روی کنسول مرکزی به روی درها انتقال پیدا کرده‌اند و جای خود را به جاموبایلی داده‌اند.

البته تارا V4 LX نسبت به دیگر تیپ های تارا از آپشن‌ها و امکانات بیشتری بهره می‌برد.